października 2014 ~ Zamiast kserówki.

Gra obrazkowa z kostkami.

Gra może być wykorzystywana w różny sposób. Przygotowałam tyle plansz do gry ile jest par dzieci w klasie oraz kostkę na parę. Na planszy umieściłam cyfry od 1 do 6, bo tyle obrazków dostała każda para. Jeśli zdecydujemy się na więcej obrazków, to para powinna dostać dwie kostki do gry.

poniedziałek, 27 października 2014

Ola Schoen-Kamińska

Klasowa encyklopedia zwierząt leśnych

Umiejętność komunikowania się z innymi, dyskutowania, podejmowania decyzji, praca w grupie to cele edukacji obywatelskiej. Dodajmy: posługiwanie się nowoczesną technologią i komunikacją, poszukiwanie informacji w różnych źródłach i wykorzystanie wiedzy w praktyce to kluczowe kompetencje współczesnego człowieka. Współczesne pokolenie uczniów zwane jest "cyfrowymi tubylcami". Zewsząd otaczają ich cyfrowe narzędzia: telefony, tablety, ipady, komputery. Ważne jest, by nauczyć dzieci mądrze z nich korzystać. Ostatnio na zajęciach z tabletami wykorzystałam aplikację ze sklepu Play "Szlakiem przyrody" (część ekosystem las), kody QR przenoszące dzieci do stron www z informacjami o wybranym zwierzątku leśnym oraz albumy i encyklopedie. Na zajęciach pracowaliśmy i w grupach, a potem w parach. Zadaniem uczniów stworzenie opisu zwierzątka żyjącego w polskich lasach. Do tej pracy uczniowie wykorzystali wyżej wymieniony materiał. Zaczęliśmy od rozmowy, jakie informacje w opisie powinny występować. Na tablicy zapisałam pytania oraz zgromadzone słownictwo. I wtedy... zaczęło się poszukiwanie odpowiedzi i wyszukiwanie ciekawostek. Praca trudna, żmudna, ale jakie osiągnięte efekty! Każda z grup zaprezentowała swój opis. Potem odbył się quiz, dotyczący przedstawianych zwierząt leśnych.

Opisy uczniów zeskanowałam i wykonałam album pt. "Zwierzęta leśne". Osiągnięte efekty tych zajęć: współpraca w grupie, podejmowanie dyskusji i komunikowanie się, umiejętne rozwiązywanie problemów, korzystanie z różnych źródeł informacji (aplikacja, strony www, albumy i encyklopedie), wykorzystanie nowoczesnych technologii mobilnych w praktyce, wzbogacenie wiedzy w zakresie zwierząt leśnych, sformułowanie odpowiedzi na pytania i zapisanie ich, utrwalenie cech opisu.

Aleksandra Schoen-Kamińska, nauczyciel edukacji wczesnoszkolnej w Zespole Szkół nr 3 w Pile, autorka stron KLIKANKOWO oraz PATYCZAKI TABLECIAKI, w swej pracy wykorzystuje nowoczesne techniki informacyjno-komunikacyjne, pracuje z klasą na tabletach.

niedziela, 26 października 2014

pani Monika

Wycieczka do ZOO

Umiejętność pracy w zespole, posługiwania się nowoczesną technologią informatyczną oraz umiejętność korzystania z różnych źródeł informacji to kluczowe kompetencje potrzebne każdemu człowiekowi dla sprawnego funkcjonowania w dorosłym życiu. Warto zatem organizować zajęcia sprzyjające doskonaleniu tych umiejętności.
Niedawno zaproponowałam moim drugoklasistom wirtualną wycieczkę do wrocławskiego ZOO.
Korzystaliśmy z tabletów i kodów QR. Pierwszy z nich przeniósł nas na stronę internetową wrocławskiego ZOO.
Najpierw uczniowie zapoznali się z jej zawartością i dostępnymi zakładkami. Na dużym ekranie obejrzeli krótkie filmiki z wybranymi mieszkańcami ogrodu. Potem przyszła kolej na konkretne zadania. Dzieci miały dowiedzieć się ile kosztuje grupowy ulgowy bilet do ZOO oraz sprawdzić godziny otwarcia ogrodu w dniu 8 kwietnia (środa). Miały również znaleźć regulamin zwiedzania ZOO i w oparciu o jego treść, napisać czego nie wolno robić w ogrodzie zoologicznym.

Drugi kod połączył nas ze stroną internetową Afrykarium, najnowszą atrakcją wrocławskiego ZOO.

Dzieci oglądały zdjęcia zwierzątek, czytały ciekawostki na ich temat. W ramkach rysowały najciekawsze ich zdaniem okazy. Po wykonaniu zadań dzieci oceniały ich trudność.

Wszystkie zgodnie stwierdziły, że najwięcej problemów miały ze znalezieniem godzin otwarcia ZOO i cen biletów. Równocześnie stwierdziły, że umiejętność szukania takich informacji w sieci jest bardzo przydatna, zwłaszcza wtedy, kiedy planuje się jakieś wyjście, np. do kina.

Monika Walkowiak

Joanna Apanasewicz

Porównywanie liczb

Dawno, dawno temu żył sobie smok wegetarianin. Krainę w której żył, zamieszkiwały również dwa rody krasnoludków. Smok bardzo uprzykrzał im życie zmuszając do dzielenia się swoimi zbiorami warzyw i owoców. Każdego ranka przed pieczarą krasnoludki układały kosze pełne marchewek, pietruszek, sałat, jabłek i gruszek. Kiedy smok wychodził na zewnątrz,

wtorek, 21 października 2014

Barbara Benisz

2 comments

Zabawa ciasteczkowa

Zabawę można wykorzystać w nowej grupie/klasie w ramach integracji. Może też być przerywnikiem w czasie zajęć...... Zabawa ciasteczkowa zrobiła kiedyś furorę w grupie dorosłych, też możecie spróbować. Może na Radzie Pedagogicznej? :)

Barbara Benisz nauczycielka edukacji wczesnoszkolnej w SP nr 20 w Rybniku, autorka bloga klasowego.W swojej pracy wykorzystuje nowoczesne technologie.

Joanna Apanasewicz

13 comments

Nauka czytania

Nauka czytania wcale nie musi być nudna i trudna. Jeśli będzie ona przebiegała w sposób atrakcyjny i ciekawy, nie zgasimy u dzieci naturalnej chęci poznawania liter i nowych wyrazów. Na rynku wydawniczym jest wiele pomocy edukacyjnych do kształtowania i doskonalenia techniki czytania. Nie zawsze jednak mamy fundusze na ich zakup dlatego zanim moją placówkę wyposażono w owe pomoce, starałam się wykonywać je sama. Bardzo pomocne okazały się przy tym pozycje Heleny Skibińskiej "Praca korekcyjno-kompensacyjna z dziećmi z trudnościami w pisaniu i czytaniu", Teresy Gąsowskiej, Zofii Pietrzak-Stępkowskiej "Praca wyrównawcza z dziećmi mającymi trudności w czytaniu i pisaniu" oraz "Terapia uspokajająca i rozwijająca dla dzieci. Pomoce dydaktyczne do nauki czytania i pisania" Wiele pomysłów znalazłam również na stronie Pinterest.com Oto propozycje wykonania prostych pomocy.
Zestawy sylab

Należy przygotować zestaw sylab, na początek otwartych, w miarę upływu czasu, dokładamy do zestawu sylaby zamknięte. Sylaby zapisujemy na kartonikach, można je wydrukować, można najpierw wyszukać sylaby w kolorowej prasie a następnie przykleić na kartoniki i zalaminować je - dłużej posłużą. Propozycje zabaw:
1. Uzupełnianie wyrazów. Wybieramy kilka par sylab tworzących wyrazy. Pierwsze sylaby wyrazów układamy w kolumnę a drugie sylaby pod spodem w rzędzie. Proponujemy ułożenie wyrazu "mata" i zadaniem dziecka jest znalezienie pierwszej sylaby w kolumnie i dołożenie drugiej. W dalszej części ćwiczeń można ułożyć przed dzieckiem sylaby kończące i prosić o dobranie sylaby początkowej.
2. Kto ma tę sylabę? Na tablicy, bądź na dywanie przyczepiamy pierwsze sylaby wyrazów a końcowe rozdajemy dzieciom. Pytamy: kto ma drugą sylabę sylabę do wyrazu "dama"?
3. Dobieranka sylabowa. (ćwiczenie przeprowadzamy w grupie 4-8 osobowej) Rozdajemy dzieciom sylaby początkowe a końcowe układamy w rozsypce tak, aby nie było widać napisów. Każde dziecko kolejno odkrywa sylabę i sprawdza, czy może utworzyć wyraz. Jeśli tak, to wyraz przepisuje do zeszytu. Jeśli nie - odkłada sylabę na stół. Kolejne dziecko może wziąć tę sylabę, gdy przyjdzie jego kolej.
4. Dobierana - odkrywanka sylabowa. Ćwiczenie przypomina trochę grę Memory. Kartoniki z sylabami układamy tak, aby nie było widać napisów. Dzieci kolejno odkrywają po dwie sylaby i próbują ułożyć z nich sensowny wyraz. Jeśli to się uda, wyraz zabierają do kolekcji, jeśli nie sylaby można odłożyć lub pozostawić odkryte aby wykorzystało je kolejne dziecko odkrywające sylaby. Zasady można modyfikować, dzieci za każdym razem mogą je same ustalać.

O tym, że patyczki są dobre na wszystko pisała kiedyś Anna Grzegory na blogu Superbelfrów. Ja również bardzo lubię patyczki i wymyślam z nich różne pomoce edukacyjne.

Ta pomoc pomaga w tworzeniu tworzeniu trzyliterowych sylab zamkniętych. Ze sztywnego papieru robimy wąskie koperty tak aby zmieścił się w nich patyczek. Opracowujemy zestawy wyrazów kończących się jednakową literą (niebieskie koperty) np.: hak, mak, tak, rak, bok, sok, rok, rok, kok. Na brzegu koperty zapisujemy końcową literę a na patyczku sylaby otwarte, które są jednocześnie początkiem wyrazów trzyliterowych. Wysuwając patyczek dziecko ma za zadanie odczytać sylabę i dołożyć do niej literkę końcową. Innym wariantem jest dostawianie różnych spółgłosek do stałej sylaby otwartej. Opracowujemy zestaw wyrazów zaczynających się tą samą sylabą (żółte koperty) np.: bar, bas, bat, bak, bal. W tym przypadku sylaba jest zapisana na brzegu koperty a na patyczku spółgłoska kończąca wyraz.

Inną propozycją są suwaki z paska papieru z zapisanymi sylabami otwartymi. Opracowujemy zestawy wyrazów dwusylabowych z taką samą sylabą początkową lub końcową i zapisujemy je na paskach papieru. Następnie uczniowie przesuwając końcówkę paska z zapisaną sylabą dodają ją do kolejno napotkanych tworząc nowe wyrazy. Zestawy wyrazów znaleźć można w książce "Praca wyrównawcza z dziećmi..."

Łamigłówka sylabowa to bardzo lubiana przez dzieci pomoc, którą można wykonać przy bardzo niewielkim nakładzie. Pomoc może mieć wielkość kartki A5 lub A4. Kartka jest podzielona na 12 części, dwie środkowe z jednej strony kartki to wyraz dwusylabowy podstawowy. Z drugiej strony kartki, na skrzydełkach, które rozcinamy, zapisujemy sylaby, które po przyłożeniu do wyrazu podstawowego zmieniają go w inny. Istotę zabawy najlepiej zobrazują to zdjęcia. Zestawy wyrazów wykorzystanych na zdjęciu: mowa, model, motyl, mole, mewa, mowa, krowa, wymowa, namowa
wada, waza, wata, waga, rada, moda, woda, zawada

Joanna Apanasewicz - nauczycielka edukacji wczesnoszkolnej i języka angielskiego w klasach młodszych i przedszkolu. Pracuje w "Małej Szkole" w Koninie Żagańskim (woj. lubuskie). W swojej pracy wykorzystuje technologie informacyjno-komunikacyjne, które są jednocześnie jej pasją. Uwielbia prace ręczne i wykonuje proste pomoce dydaktyczne przy wykorzystaniu prostych przedmiotów z otoczenia.

poniedziałek, 20 października 2014

Anna

Fale

Trening rysowania fal dobrze jest zacząć od ćwiczenia motoryki dużej. Dziecko slalomem przechodzi pomiędzy innymi dziećmi, które siedzą w rzędzie na podłodze:

Rysowanie na kartkach umieszczonych na ścianie na wysokości oczu dziecka pozwolą na wzmacnianie barku i ramienia. Wykorzystajmy do tego ćwiczenia tablicę magnetyczną i magnesy w różnych kształtach oraz kolorowe pisaki:

Na stole na dużych arkuszach rysujemy fale slalomem między klockami:

W poście wykorzystano zdjęcia z blogu Le tour de la classe

Anna Grzegory - logopedka, terapeutka, nauczycielka wczesnoszkolna.Pracuje w Poradni Psychologiczno-Pedagogicznej Logofigle w Łodzi, gdzie obok tradycyjnych metod wykorzystuje w pracy z dziećmi i dorosłymi nowoczesne technologie.

sobota, 18 października 2014

Unknown

Zlokalizuj głoskę i zagraj

Uczniowie podzieleni są na 3 grupy. Każda grupa ma inne instrumenty. Zadaniem uczniów jest wysłuchanie, w którym miejscu wyrazu wypowiadanego przez nauczyciela znajduje się dana głoska. Grupa pierwsza gra wtedy, gdy dana głoska jest w nagłosie, druga w śródgłosie, a trzecia w wygłosie. Warto wymyślić też takie wyrazy, w których będą mogły zagrać dwie lub trzy grupy jednocześnie.

Dorota Łucka. Nauczycielka klas I-III ze szkoły podstawowej w Łodzi.

czwartek, 16 października 2014

Barbara Benisz

Alea goł....

Nie wiem, kto wymyślił te słowa i czy znaczą one cokolwiek. Wiem, że zabawa zazwyczaj bardzo sie dzieciom podoba :) Gdy już dobrze opanują ruchy i tekst (wszak nie jest zbyt trudny ;) ) można śpiewać i poruszać się coraz szybciej.

środa, 15 października 2014

W mojej klasie

Woreczki z dziesiątkami

System dziesiętny może być dla dzieci prawdziwą przygodą i zabawą.

Zapachniało jesienią.

Pachnie w klasie jesienią, ponieważ mamy w pudle kasztany. Znakomity materiał do badania, liczenia, zabaw plastycznych.
Kupiłam kolorowe worki i własnie dziś się przydały. Można wykorzystać torebki na prezenty, pudełka. Lepiej jednak, żeby nie było widać zawartości.

czwartek, 9 października 2014

Ola Schoen-Kamińska

Zbieramy dziesiątki

Gra "Zbieramy dziesiątki" ma na celu pomóc dziecku zrozumieć system dziesiętny. Plansza zawiera 100 pól. Wykorzystano dziesięć kolorów w układzie pionowym. Uczniowie od razu zauważyli, że np. pola żółte to liczby 1, 11, 21, 31; pola czerwone 7, 17, 27, 37 (każda liczba o jedno pole wyżej była większa o 10). Dzieci wykorzystały dwie dziesięciościenne kostki, pieczątki: 1 żeton, 10 żetonów, planszę gry. Dodawały lub odejmowały liczbę oczek i przesuwały pionek. Gdy stanęły na polu z żetonem 1 lub paczką żetonów 10 wykonywały odpowiednią pieczątkę w zeszycie.

Uczniowie w różny sposób przesuwali pionki po planszy. Licząc dotykali każdego pola, ułatwiali sobie przeliczanie przesuwając pionek od razu w górę i w prawo (przy liczbie 10 i powyżej), wykonywali obliczenia w pamięci. Po zakończeniu gry analizowałi uzyskane wyniki. Z łatwością potrafiły odczytać ilość zebranych żetonów tworząc liczbę - 64, 37, 18.

Aleksandra Schoen-Kamińska, nauczyciel edukacji wczesnoszkolnej w Zespole Szkół nr 3 w Pile, autorka stron KLIKANKOWO oraz PATYCZAKI TABLECIAKI, w swej pracy wykorzystuje nowoczesne techniki informacyjno-komunikacyjne, pracuje z klasą na tabletach.

Ola Schoen-Kamińska

"Rzymski tuzin"

TUZIN - pojęcie matematyczne już prawie nie stosowane. No, może na konkursach. Moi uczniowie uwielbiają gry oparte na dwunastu polach. Ostatni pomysł to "Rzymski tuzin". Miesięcy mamy dwanaście - tuzin. Znaków rzymskich odpowiadających miesiącom - tuzin. Wykorzystane pomoce to: dwie kostki sześciościenne z kropkami, jedna kostka sześciościenna z cyframi, jedna kostka ze znakami matematycznymi " - " i " + ". plansza na parę, dla każdego ucznia znaki rzymskie I-XII (plansze i znaki do pobrania TUTAJ) Uczeń rzuca wszystkimi kostkami: kostka z działaniem wskazuje jaką operację wykonuje, z trzech pozostałych wybiera tylko dwie (dwie z kropkami lub jedną z kropkami i jedną z cyframi).

Po dokonaniu obliczeń wybiera znak rzymski i kładzie na odpowiednim miesiącu. Początkowo dzieci często podchodziły do urodzinowego kalendarza, by sprawdzić znak rzymski wiszący przy miesiącu. Teraz to już rzadkość! Aleksandra Schoen-Kamińska, nauczyciel edukacji wczesnoszkolnej w Zespole Szkół nr 3 w Pile, autorka stron KLIKANKOWO oraz PATYCZAKI TABLECIAKI, w swej pracy wykorzystuje nowoczesne techniki informacyjno-komunikacyjne, pracuje z klasą na tabletach.

niedziela, 5 października 2014

Kto pierwszy do mety?

Gra może być na parę, można grać też w trójkach. Zespół otrzymuje planszę do gry, dwie kostki i żetony w jednym kolorze.
Gracz wyrzuca kostki, liczy oczka i gdy wynik jest obecny na planszy kładzie swój żeton na pustym polu w kierunku zwierzątka. Gracze rzucają kostkami na zmianę, obliczają wyniki i przesuwają żetony o jedno pole w kierunku zwierzątka.Niektórych wyników nie ma na polach, wtedy gracz traci możliwość przesunięcia żetonu.

Nie wygrywa żaden z graczy, do mety dociera zwierzątko, a dzieci bawią się matematyką.

Jolanta Okuniewska - nauczycielka edukacji wczesnoszkolnej i języka angielskiego w klasach I-III w Szkole Podstawowej nr 13 w Olsztynie. Ambasador międzynarodowego programu eTwinning. Autorka bloga tableciaki.blogspot.com i ebooka "Technologie są dla dzieci, poradnik dla nauczycieli edukacji wczesnoszkolnej".

sobota, 4 października 2014

Beata Skrzypiec

Sześciany liczmany ...

... to moja ulubiona pomoc na lekcjach matematyki w edukacji wczesnoszkolnej. Dzieci je uwielbiają i najczęściej wykorzystują je do budowania. Chętnie sięgają po nie w czasie zabaw dowolnych.
Wybrałam liczbę 12 na zajęcia z sześcianami w klasie pierwszej. 12 to liczba blisko dziesiątki, a jednak wymaga przekroczenia progu dziesiątkowego.
Pierwsze zadanie. Ułóż z klocków figurę według własnego pomysłu. Pojawiają się różne pomysły, różne strategie. Manipulowanie, zabawa kolorami, budowanie przestrzenne.

Zadanie drugie. Zbuduj dwie wieże z tej samej liczby klocków. Uczniowie wybierają różne strategie. Dzielą 12 klocków na dwie równoliczne wieże.

Zadanie trzecie. Układamy według kodów. Na tablicy kodujemy za pomocą magnesów, a dzieci układają klocki na specjalnie przygotowanych siatkach.

Zadanie czwarte. Rozkładamy liczbę 12 na dwa składniki czyli dwie wieże. Zapisujemy swoje wyniki. Uczniowie mają za zadanie zbadać, na ile sposobów można zbudować dwie wieże z 12 klocków. Do zapisywania swoich wyników mają tabliczki. Oto zapisy pierwszoklasistów:

W czasie jednej lekcji z sześcianami można poprzez różne aktywności, rozwijać umiejętności matematyczne dziecka, w tym wyobraźnię przestrzenną. Praca jest w pełni zindywidualizowana, każdy uczeń jest aktywny, każdy ma możliwość osiągnięcia sukcesu. Uczniowie manipulują, przekładają, liczą i dobrze się bawią.

Beata Skrzypiec - nauczycielka edukacji wczesnoszkolnej. Pracuje w Zespole Szkolno-Przedszkolnym w Piasku (woj. śląskie). W swojej pracy wykorzystuje technologie informacyjno-komunikacyjne. Swoim doświadczeniem i pomysłami dzieli się na blogu klasowym oraz blogu nauczycielskim.

piątek, 3 października 2014

Owocowa gra.

Na dwie osoby potrzebujemy dwie kostki, żetony w dwóch kolorach oraz planszę do gry. Na planszy z rysunkiem o dowolnej tematyce ( ja przygotowałam planszę z owocami ) umieszczamy pola z liczbami do 12. Gracze na zmianę wyrzucają dwie kostki, liczą oczka i żetonem zakrywają pole z wynikiem. Wygrywa ta osoba, która szybciej pozbędzie się swoich żetonów.

Tym razem ustaliłam zasadę, że grę kończymy, aż zapełnimy żetonami wszystkie pola z wynikami. Jeśli mamy mniej czasu, wyliczamy każdemu graczowi określoną liczbę żetonów. Zabawa jest wciągająca, więc nie powinniśmy raczej czasu ograniczać i pozwolić dzieciom na wykonanie większej ilości operacji matematycznych.

Beata Skrzypiec

2 comments

Nowe życie starych liczmanów

W każdej szkole, w najgłębszych szafach, na najwyższych półkach, najdalszych zakątkach leżakują od lat pudełka (pojemniki, woreczki) wypełnione różnymi liczmanami.
I ja takie pudło pełne kolorowych liczmanów przyniosłam do klasy. Oczywiście zanim zadomowiły się na stoliczku pod tablicą intensywnie myślałam, co z nimi zrobić, jak je wykorzystać. Oczywiście pomysłów pojawiło się wiele. Dziś przeprowadziłam matematykę według pomysłu Edyty Jurys opisanego tutaj.
Dzieci siadają parami w kręgu. Każda para ma 10 liczmanów i 10 klocków (do przyznawania punktów). Jedno dziecko zamyka oczy, drugie chowa kilka liczmanów. Partner musi zgadnąć, ile liczmanów zostało schowanych i pokazać liczbę na palcach. Porozumiewamy się tylko gestami. W klasie więc cisza, jak makiem zasiał.
Korzyści? Każde dziecko aktywne, różne strategie działania, kontrolowanie poprawności wykonywanych działań przez partnera. Porozumiewanie się gestem, komunikowanie się bez słów, dobra zabawa.
I w ten sposób stare liczmany otrzymały nowe życie. I to jakie!

środa, 1 października 2014

Beata Skrzypiec