sobota, 21 lutego 2015

Dotknij każdego, kto...


Uczniowie siedzą w kręgu. Nauczyciel wybiera jedną osobę, której zadaniem jest dotknąć każdego, kto...i tu wszystko zależy od tematu i celu zajęć oraz pomysłów prowadzącego lub dzieci.

Dotknij każdego, kto:
- ma taki sam kolor włosów jak Ty,
- ma tyle samo lat, co Ty,
- ma dziś na sobie coś w Twoim ulubionym kolorze,
- ma imię składające się z 5 głosek,
- ma imię rozpoczynające się samogłoską,
- ma imię, które rymuje się ze słowem...
Możliwości jest nieskończenie wiele.

Druga opcja tej zabawy polega na tym, że wszyscy uczniowie stoją i każdy musi dotknąć wszystkie osoby, które...

Dorota Łucka - nauczycielka edukacji wczesnoszkolnej, dla której praca jest prawdziwym spełnieniem i pasją. W czasie zajęć wykorzystuję przede wszystkim aktywne metody pracy z uczniem.

piątek, 20 lutego 2015

ZAWSZE 12

Uczniowie dobierają się w pary. Każda para otrzymuje planszę (uczniowie mogą ją również bardzo szybko wykonać bezpośrednio przed rozpoczęciem gry), dwie kostki i

Wiadomość w butelce

A właściwie nie wiadomość tylko wyrazy, z którymi jak wiadomo można robić mnóstwo rzeczy. Ale od początku. Drukujemy sylaby, wyrazy i laminujemy je. Rozcinamy i wrzucamy do butelki. Nie za dużo, nie za mało, tak około 15. Wsypujemy ryż, kaszę, drobniutki makaron, koraliki, kawałki drucików szenilowych, co tylko znajdziemy pod ręką. Do każdej butelki tworzymy kartę z wyrazami. Dziecko potrząsa butelką, odkrywa wyraz i znajduje go na karcie. Na karcie można dodatkowo umieścić linie, w których dzieci będą musiały ten wyraz zapisać. Następnie wyrazy można układać w kolejności alfabetycznej, pisać z pamięci, dopisywać wyrazy, które się rymują, układać zdania, z wyrazów można utworzyć jakiś rysunek, albo tworzyć rysunki do wyrazów. Tyle pomysłów ilu nauczycieli. Miłej nauki czytania :)



czwartek, 19 lutego 2015

Kolorowe jajeczka

Kolorowe jajeczka to gra, która rozwija umiejętność liczenia w obrębie pierwszej dziesiątki, rozkładania liczby na składniki, dodawania lub odejmowania w zakresie 10. Myślę, że już pięciolatki poradzą sobie z grą i chętnie podejmą wyzwanie.
Będzie nam potrzebny arkusz z jajeczkami do pokolorowania. Można też wydrukować planszę w wersji kolorowej, ale możliwość stworzenia samemu elementów gry może być największą frajdą. Następnie należy powycinać jajeczka. Przed rozcięciem warto zalaminować kartkę wtedy gra posłuży na dłużej.
W grze może brać udział dwoje lub więcej dzieci. Ale zbyt duża liczba uczestników może zniechęcić dzieci do gry, gdyż czas oczekiwania na swoją kolej może znacznie się wydłużyć. Oprócz kolorowych jajeczek potrzebujemy również kostkę do gry.

W grze mamy dostępne następujące jajeczka:

  • największe pojedyncze jajeczko oznacza 10
  • mniejsze pojedyncze jajeczko oznacza 5
  • jajeczka potrójne oznaczają 3
  • jajeczka podwójne oznaczają 2
Uczestnicy gry rzucają po kolei kostką i biorą tyle jajeczek ile wskazuje liczba na kostce. Jeśli ktoś wyrzuci 1, musi oddać trzy jajeczka.

Jeśli gracz wyrzuci najpierw dwa, a potem trzy, to może te jajeczka wymienić na jedno średnie jajko oznaczające 5.

Aby zdobyć jajeczko oznaczające 10 należy uzbierać tyle podwójnych i potrójnych jajeczek aby w sumie dały 10 lub wymienić dwie piątki

Jeśli gracz wyrzuci liczbę 4, bierze dwa podwójne jajeczka. Jeśli wyrzuci 6 bierze dwa potrójne lub trzy podwójne. Ale jeśli wyrzuci liczbę 1 musi oddać trzy jajeczka. Jeśli nie ma takich a ma np. 10 lub 5 musi je rozmienić i wtedy oddaje.

Gra może toczyć się do chwili, w której zabraknie największych jajeczek. Albo można grać przez 5 minut. Można ustalić liczbę rzutów, np. 10
Zwycięzcą może zostać osoba z największą liczbą dużych jajeczek. Można też zliczać wartość jajeczek i wygra wtedy ten, kto uzyska największy wynik.
Oczywiście można ustalać różne warianty ale najlepiej zrobić to przed rozpoczęciem gry.

Plansza z jajeczkami do pobrania tu

Życzymy miłej zabawy!

Joanna Apanasewicz - nauczycielka edukacji wczesnoszkolnej i języka angielskiego w klasach młodszych i przedszkolu. Pracuje w "Małej Szkole" w Koninie Żagańskim (woj. lubuskie). W swojej pracy wykorzystuje technologie informacyjno-komunikacyjne, które są jednocześnie jej pasją. Uwielbia prace ręczne i wykonuje proste pomoce dydaktyczne przy wykorzystaniu prostych przedmiotów z otoczenia.



poniedziałek, 16 lutego 2015

Co ma mysz do buta?

Gdyby przejść się po szkolnym korytarzu lub szatni, szybko można by zauważyć, że większość małych dzieci nosi buty na rzepy. Dlaczego? Czyżby taka moda? Po części pewnie tak, ale myślę, że głównie wynika to z wygody. W końcu nie trzeba spędzać wielu godzin na nauce wiązania. A uwierzcie mi jest to arcytrudna umiejętność zwłaszcza dla pięcio- czy sześciolatka. No ale myślę, że siedmiolatkowi powinno to pójść jak z płatka. 

Szacowanie

Szacowanie to umiejętność określania przybliżonej wartości jakiejś wielkości. Wykorzystuje się je w metrologii, handlu czy rolnictwie. Dzieci lubią bawić się w szacowanie, aczkolwiek wielokrotnie spotykałam się z sytuacją, kiedy to za wszelką cenę starały się podać prawidłowy wynik i uciekały się do stosowania sztuczek. Niemniej jednak zabawa jest bardzo lubiana przez dzieci i warto ją wykorzystać na zajęciach matematycznych.
Do zabawy potrzebne nam będą drewniane sześciany, kolorowe kartki i flamaster. Układamy na kartce papieru wzór z sześcianów i obrysowujemy jego kontury. Na odwrotnej stronie kartki można zapisać ile sześcianów wykorzystaliśmy do stworzenia figury. Tworzymy kilka bądź kilkanaście kart z różnym układem klocków a następnie dajemy dziecku do zabawy.


Zadaniem dziecka jest najpierw oszacować z ilu sześcianów składa się dana figura i zapisanie tej liczby na karteczce w celu późniejszego sprawdzenia. Następnie dziecko układa klocki wypełniając figurę i przelicza ile elementów wykorzystało. Uczniowie mogą bawić się w parach, bez udziału nauczyciela.




Joanna Apanasewicz - nauczycielka edukacji wczesnoszkolnej i języka angielskiego w klasach młodszych i przedszkolu. Pracuje w "Małej Szkole" w Koninie Żagańskim (woj. lubuskie). W swojej pracy wykorzystuje technologie informacyjno-komunikacyjne, które są jednocześnie jej pasją. Uwielbia prace ręczne i wykonuje proste pomoce dydaktyczne przy wykorzystaniu prostych przedmiotów z otoczenia.

czwartek, 12 lutego 2015

Drewniane klocki na stoliku i na tablicy interaktywnej i komputerze w domu.


Zabawa klockami do okazja do ćwiczenia wielu pojęć i znakomite ćwiczenie wyobraźni przestrzennej.

Rozdajemy np. 6 klocków każdemu dziecku, lub grupom, jeśli nie starczy dla każdego dziecka.

Układamy za zasłoną budowlę z 6 klocków.Dzieci zadają pytania, na które odpowiadamy tak lub nie. Na podstawie tych pytań i odpowiedzi starają się ułożyć identyczną budowlę.





niedziela, 1 lutego 2015

Gra Literki i wyrazy.

Dzieci bardzo lubią grać w gry zespołowe. Na zajęciach edukacji polonistycznej sprawdzi się w klasie pierwszej prosta gra Literki i wyrazy. Do gry potrzebujemy literki, które należy wydrukować i zalaminować w ilości potrzebnej dla określonej liczby grup.