Film - stop klatka
To rozwinięcie ćwiczenia Pętla czasu - film. Dzieci mają wybrane konkretne pozycje, które odtwarzają w ustalonym rytmie. Nauczyciel przerywa zapętlenie prosząc o pokazanie konkretnej pozycji przez polecenie "pozycja pierwsza", "pozycja trzecia". Dzieci muszą w pamięci odszukać pozę i odtworzyć ją.
Paparazzi
Każde dziecko (paparazzi) wybiera w grupie inne, które jest "aktorem". Nie może zdradzić kogo będzie fotografował. Na sygnał dzieci chodzą po sali, ale mają za zadanie "sfotografować" aktora, więc starają się być tak blisko jak tylko można. Ciągle jednak nie mogą zdradzić kto jest "wybrańcem". Na sygnał dzieci stają nieruchomo. Dopiero teraz mogą zrobić zdjęcie wymyślonym aparatem ;) Wygrywa ten, kto najbliżej swojego aktora się znajdzie.
Kamerzysta
Zabawa jest rozwinięciem poprzedniej. Tutaj każde dziecko w grupie wybiera dwoje innych. Ustala kto jest aktorem pierwszoplanowym, a kto drugoplanowym. Nie może zdradzić swojego wyboru. Na sygnał dzieci chodzą po sali. Kamerzysta musi znaleźć się w zasięgu wybranych dzieci z tym, że bliżej aktora pierwszoplanowego. Kolejny sygnał to zatrzymanie. Dzieci wskazują swoich aktorów.
Lider
Chętne dziecko wychodzi z pomieszczenia i czeka, aż zostanie wezwane. Pozostałe dzieci cicho naradzają się, kto z grupy ma być "liderem". Zadanie "lidera" polega na tym, że inicjuje ruch, który jest powtarzany przez wszystkie dzieci w grupie. Nie wolno im jednak zdradzić w żaden sposób, kto jest "liderem". Dziecko, które wyszło teraz wraca. Grupa na sygnał chodzi po sali. Wezwane dziecko obserwuje przez chwilę i musi odgadnąć, kto jest liderem.
W przypadku licznej klasy można zrobić wariant grupowy i rozegrać kilka rund. Wygra grupa, która zdobędzie więcej punktów za odnalezienie liderów.
Skarb
Dzieci stoją w kręgu. W środku kręgu na podłodze stawiamy przedmiot, który jest skarbem do zdobycia.
Wersja 1.
Dzieci stoją zwrócone twarzami do środka kręgu. Mają zdobyć skarb dla całej grupy. Problem w tym, że nie mogą się odezwać i mogą ruszać się tylko pojedynczo. Porozumiewają się wzrokowo. Jeżeli na raz do skarbu ruszy dwoje dzieci wracają na początek. To świetny sposób na wyłonienie lidera w grupie (on zawsze będzie chciał ruszyć jako pierwszy ;) ).
Wersja 2.
Dzieci stoją w kręgu zwrócone do skarbu plecami. Zabawa przebiega w absolutnej ciszy. Dzieci muszą usłyszeć, kiedy mogą ruszyć po skarb. Po zakończonej zabawie nauczyciel powinien zapytać, co skłoniło dzieci do wykonania ruchu, pierwszego kroku. Wspaniała zabawa rozwijająca koncentrację i percepcję słuchową :)
Z ręki do ręki
Chętne dziecko wychodzi z pomieszczenia. Pozostałe dzieci otrzymują od nauczyciela mały przedmiot, który mieści się w dłoni. Zadaniem uczestników zabawy jest tak przekazać sobie przedmiot, aby dziecko, które wróci nie mogło tego zauważyć. Dla utrudnienia zadania dzieci mogą "oszukiwać" ;). W przypadku licznej klasy można zastosować wariant grupowy.
Dirli, dirli, dirli, dam - moja ulubiona ;)
Dzieci stoją w kręgu. Zabawa podobna troszeczkę do "perskiego oka". Dzieci najpierw uczą się wymawiać "dirli dirli dirli dam". Następnie wykonują gest dłońmi (krzesania... tarcia dłonią o dłoń) w kierunku wybranego dziecka z kręgu. Wreszcie łączą gest ze słowem. Uczestnicy muszą skupić się i obserwować wszystkich uczestników zabawy. Do środka kręgu wchodzą dzieci, które:
- pomylą kolejność wypowiadania słów,
- zamienią "dam" na "dirli",
- nie wykonają gestu,
- nie zorientują się, że jest ich kolej.
W kolejnym poście ćwiczenia sceniczne
Nazwy zabaw wymyśliłam i wszelkie podobieństwo do innych jest zupełnie przypadkowe ;) Pamiętamy, że nie można wprowadzać zabaw takich "na siłę". Jeżeli dziecko protestuje, zachęcamy życzliwie. Stopniujemy doznania dotykowe, jeżeli w grupie są dzieci nadwrażliwe. Filmy i zdjęcia z przeprowadzonych zajęć zamieszczę we wrześniu :)
Edyta Jurys - nauczycielka edukacji wczesnoszkolnej, logopeda. Pracuje w Szkole Podstawowej nr 9 w Koszalinie (woj. zachodniopomorskie). Swoim doświadczeniem i pomysłami dzieli się na blogu Echo ho-ho! Blog nauczyciela terapeuty.
