Z początkiem roku szkolnego wprowadziłam w mojej pierwszej klasie Quiet Critters. Wypatrzyłam je jeszcze przed wakacjami w serwisie społecznościowym Pinterest. W równym stopniu co urocze, kolorowe, małe stworki, zachwycił mnie pomysł na wykorzystanie ich w czasie lekcji.
Nauczycielka opisała, że wyjmuje je ze specjalnie przygotowanego słoika, kiedy planuje samodzielną, cichą pracę uczniów. Umieszcza je w lewym górnym rogu ławki każdego ucznia - jeśli uczeń zachowuje się zbyt głośno lub bawi się stworkiem, nauczycielka przesuwa stworka najpierw na drugi brzeg ławki, potem na biurko, aż stworek trafia on do słoika. Na koniec lekcji uczniowie, których stworki pozostały na ławce mogą otrzymać punkty, naklejki lub pierwsi pójść na obiad. Czasem sam fakt, że stworek jest wciąż na ławce, jest nagrodą dla ucznia.
Postanowiłam wprowadzić stworki na cały dzień. 2 września moje 6-latki wykonały je z gotowych pomponów. W poniedziałek opowiedziałam im o Cichaczach, czyli stworkach, które nie lubią hałasu i dotyku. Lubią za to być blisko dzieci i obserwować ich pracę. Wytłumaczyłam co dokładnie Cichaczom przeszkadza i ustaliliśmy, że kiedy będziemy grać w gry lub głośniej bawić się, czy pracować, Cichacze schowają się w słoiku. Dzieci były zachwycone, że stworki będą na ich ławkach. Nadały im imiona. Rano same ustawiają Cichacze na stolikach (u nas stoją z prawej strony ławek). W ciągu dnia, w razie potrzeby, uciszają się wzajemnie: „Ciiiii, bo Cichaaaacze się boją”. Dbają o swoje stworki, dorabiają im różne elementy np. koronę, czy włosy. Raz, po powrocie z rytmiki, dziewczynka przytuliła swojego Cichacza i szeptała mu do ucha, że dobrze zrobił, że został w sali. Wiem od rodziców, że kilkoro dzieci zrobiło sobie Cichacza w domu.
Minęły dwa tygodnie. Na razie Cichacze sprawdzają się doskonale. W sali na ogół panuje bardzo przyjemna atmosfera. Sama jestem ciekawa jak to się dalej rozwinie. Będę informować na bieżąco.
O Cichaczach przeczytałam tu: http://reliefteachingideas.com/quiet-critters/
http://hummingbirdels.blogspot.com/2015/08/quiet-critters-czyli-stworki-ktore.html (z tego bloga zapożyczyłam stworka na słoik).
Joanna Giebułtowska – nauczycielka edukacji wczesnoszkolnej w Szkole Podstawowej nr 112 Przymierza Rodzin w Warszawie. Entuzjastka uczenia się przez działanie i zabawę.
1 komentarze:
Cieszę się, że pomysł się spodobał :)
Prześlij komentarz