Ta zabawa łączy czytanie, pisanie, ortografię i… emocje. Bo słowo ułożone przez koleżankę lub kolegę to zupełnie inny poziom motywacji!
Szpatułki laryngologiczne mogą mieć różne zastosowanie. Jest to tani sposób na urozmaicenie lekcji plastyki czy techniki. Do wykonania zegarów potrzebne są patyczki i elementy do wycięcia, które podkreślą i uatrakcyjnią wygląd zegara i.....macie gwarancję, że każdy zegar będzie wyjątkowy i niepowtarzalny.
Wiosna to czas zakładania klasowych hodowli: fasoli, cebuli, rzeżuchy czy owsa. Można uczynić to w tradycyjny sposób np. w doniczce lub wykorzystać inwencję twórczą dzieci. Co potrzebujemy? Pojemnik (w przypadku mojej klasy wykorzystałam pojemniki na ciasto - z jednego pojemnika powstały dwa ogródki), szablony domków, waciki lub watę, ziarna owsa, folię do laminacji i laminarkę. Pokolorowany i wycięty przez dziecko domek laminujemy, przyklejamy do pojemnika. Następnie dno pojemnika wyścielane jest wacikami i na to ziarno owsa. Tym sposobem na parapecie klasowym tworzy nam się wystawa ogródeczków, które w niedługim czasie się pięknie zazielenią. Szablony wykorzystane do stworzenia ogródków pochodzą ze strony JaNauczycielka.com
Znamy dobrze zabawę w bingo, ale tym razem będzie to bingo inaczej. Potrzebujemy tabliczki suchościeralne lub kartki włożone w foliowe koszulki oraz pisaki do tabliczek.
![]() |
Obraz wygenerowany przez AI |
· szybko
się rozpraszają, nie kończą zadań, zapominają polecenia, co powoduje trudności
w nauce; gorzej
radzą sobie z emocjami – łatwiej się frustrują, nie
zawsze słuchają innych, przerywają rozmowy, mogą mieć trudności w zabawie
zespołowej; trudniej
im odnaleźć się w nowych sytuacjach, szybciej się zniechęcają.
Dlatego
warto wspierać rozwój uważności u dzieci poprzez ćwiczenia skupienia, zabawy
wymagające koncentracji i spokojne, uporządkowane środowisko nauki.
Oto kilka propozycji ćwiczeń, które można wykorzystać podczas codziennych zajęć jako przerwy śródlekcyjne lub jako zajęcia z edukacji społecznej, ruchowej
Jestem robotem, kotem, detektywem….
Celem jest rozwijanie uważności ruchowej,
koncentracji w świadomości ciała poprzez wolne, kontrolowane ruchy.
Przebieg:
Wyjaśnij
dzieciom, że będą ćwiczyć uważność poprzez uważne poruszanie się. Będą
wcielać się w robota, kota lub detektywa lub inne postaci – każda z tych
postaci porusza się w specyficzny sposób w bardzo wolnym tempie. Dzieci mają
zwracać uwagę na każdy ruch: jak stawiają stopy, jak układają ręce, jak
oddychają. Do ćwiczenia można włączyć
narrację, np.
Chodzenie
jak robot – ruchy
mechaniczne ,powolne, mechaniczne, każdy krok jest precyzyjny.
Chodzenie
jak kot - cicho, delikatnie, płynnie.
Chodzenie jak detektyw – ostrożnie, badając otoczenie, rozglądając
się uważnie.
Podsumowanie: Usiądźcie w kręgu i porozmawiajcie o doświadczeniu:
Cel: uspokajanie emocji.
Przebieg:
3. Chmurki myśli (2-3 minuty)
Cel: rozpoznawanie i
odpuszczanie myśli.
Przebieg:
Odkrywamy
świat dotykiem
Cel: rozwijanie zmysłu dotyku i
koncentracji.
Przebieg:
Pajączek na ręce
Cel: uważność na dotyk i ruch.
Przebieg:
Dorota
Dankowska , nauczycielka edukacji wczesnoszkolnej w Szkole Podstawowej z
Oddziałami Integracyjnymi nr 5 im. Gryfitów w Słupsku
http://dorotadankowska.pl/, http://d-klasa.blogspot.com/
Matematyka może być nie tylko nauką, ale także świetną zabawą, zwłaszcza gdy angażuje uczniów w aktywne działania. „Mnożenie na kartach” to dynamiczna gra, która pomaga utrwalić tabliczkę mnożenia w ciekawy i angażujący sposób.
Gry planszowe to nieoceniona pomoc dydaktyczna właściwie na wszystkich lekcjach, ale także w terapii i podczas zajęć specjalistycznych. Nasza propozycja dotyczy gry, która z pewnością uatrakcyjni i przybliży tematykę związaną z "Dniem Kolorowej Skarpetki" i Dniem Zespołu Downa.
Czy jedna prosta zabawa może trenować pamięć wzrokową, koncentrację, liczenie, percepcję i motorykę dłoni? TAK!
Podziel dzieci na trzy zespoły. Dziecko z każdego zespołu biegnie do kartki umieszczonej z tyłu klasy, wybiera iloczyn i biegnie wpisać wynik w odpowiednie pole na kratownicy wiszącej na tablicy.
Zabawa może być powtarzana wielokrotnie, nigdy się nie znudzi, a iloczyny dzięki emocjom, ruchowi szybciej zostaną zapamiętane. Należy dostosować iloczyny do opracowanego materiału, a wcześniej bawić się konkretami.
https://docs.google.com/document/d/1Wtg-9MOlu9IHpPXD5kQ_O6tK3tQpnciws9M8Urz9feA/edit?tab=t.0
Czy można uczyć czytania bez nudy? Można – wystarczy kartka w kratkę i dwa mazaki.
„Kolorowy potwór” Anny LIenas, to opowiadanie o potworze, któremu pomieszały się wszystkie emocje. Potwór nie potrafi sobie z nimi poradzić. Nie wie co czuje. Dzieci próbują mu pomóc. W ten sposób uczą się nazywać uczucia. W sprzedaży jest już druga część „Kolorowy potwór. Doktor od emocji”. Tutaj potwór ma dla dzieci zestaw do regulacji emocji. Pomaga im rozpoznać i oswoić emocje oraz rozwiązać trudne problemy emocjonalne. W mojej klasie zadziałało. Co robiliśmy? Zaraz po przeczytaniu tej książki omówiliśmy emocje. Później zrobiliśmy z rolek po papierze- kolorowe potworki. W dostępnym miejscu stoi lusterko. Dzieci chętnie tam się przeglądają i symbolicznie rozpoznają swoje emocje. Później wkładają patyczek ze swoim imieniem do słoiczka z właściwą, rozpoznaną wcześniej w lustrze emocją. Ważne dla mnie jest też to, że dzieci w klasie nauczyły się podglądać te słoiczki i reagują na to, co się w nich znajduje. Gdy okaże się, że ktoś jest smutny lub zły natychmiast próbują z nim porozmawiać lub po prostu „pobyć przy nim”, pocieszyć. Dzieci wykonały też ciekawe prace plastyczne, na kolorowym tle przykleiły paski z zapisanymi informacjami o rzeczach i sytuacjach, które wpływają na ich emocje.